เช้าวันนี้ก็เหมือนเช้าของทุกวันที่กะเทยวัยสามสิบเจ็ด ออกจากบ้านและรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันแสนธรรมดาวันหนึ่ง
จนกระทั่งมาเจอกับเด็กสาวผิวสีถือลูกโป่งรูปหัวใจสีแดงสตรอเบอร์รี่เกือบสิบลูก
เดินผ่านฉันไปในสถานีรถไฟใต้ดินสถานีหนึ่งของกรุงวอซิงตันดีซี ฉันถึงได้ถึงบางอ้อว่าวันธรรมดาของฉันคงจะไม่ใช่วันธรรมดาอีกต่อไป
เมื่อมาถึงร้านกาแฟที่ฉันชอบมานั่งทำงานในตอนเช้า
พร้อมกับกุลีกุจอต่อแถวเพื่อสั่งกาแฟแก้วโปรด พอถึงคิวของฉัน ฉันก็สั่งบาริสสต้าขอคอฟฟี่ลาเต้มัคคีอาโต้แก้วใหญ่
บาริสสต้ารับเงินฉันพร้อมกับพูดขอบคุณ และลงท้ายว่า “ขอให้คุณมีความสุขในวันวาเลนไทน์” ถึงจุดนี้ฉันตื่นจากความง่วงก่อนที่จะได้จิบกาแฟแก้วแรกของวัน
ฉันยิ้มให้กับบาริสสต้าคนนั้นพร้อมพูดกับเธอไปว่า “คุณเช่นกันค่ะ”
ฉันขึ้นมานั่งที่ชั้นสองของร้าน จิบกาแฟร้อน มองออกไปนอกหน้าต่าง
พร้อมกับพยายามเรียบเรียงความคิดเกี่ยวกับประสบการณ์ความรักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตที่มีอย่างครบรส
มากกว่ารสขมของกาแฟจิบแรก ไม่ว่าจะเป็นรักแรกพบ รักเขาข้างเดียว รักต่างวัย
รักข้ามแดน รักลวง รักรักเลิกเลิก รักข้ามคืน และรวมถึงรักสมหวัง กะเทยในวัยสามสิบเจ็ดคนนี้ก็เจอมาหมด
ฉันไม่ได้จะตั้งสำนักรัก หรือตั้งตัวเป็นกูรูแห่งความรักแต่อย่างใด
เพราะฉันเข้าใจว่าประสบการณ์ด้านความรักมักจะขึ้นอยู่กับการที่เราจะได้เจอกับใคร
ในเวลาใด ช่วงใดของชีวิต และอีกหลายปัจจัยที่ทำให้รักของฉัน และของใครหลายหลายคนในแต่ละครั้งแตกต่างกันออกไป
ฉันมักจะพบว่าตัวตนกะเทยของฉันทำให้การพบรักเป็นเรื่องท้าทาย
ฉันโตมากับประสบการณ์ของการไม่สมหวังในความรัก ฉันเชื่อว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าใครหลายคนมักบอกกับฉันว่า
กะเทยไม่สมหวังในความรัก คำบอกเล่าเหล่านี้ถูกส่งผ่านมาจากคนที่ไม่ใช่คนข้ามเพศ
และหลายครั้งเรื่องราวเหล่านี้ก็คือประสบการณ์ของกะเทยหลายคน
การไม่สมหวังในความรักกลายเป็นนิยายคลาสสิคเมื่อเรื่องความรักถูกพูดถึง
และนำมาเกี่ยวข้องกับความเป็นกะเทย เรื่องรักเลิก เลิกรัก
รักเขาข้างเดียวจึงกลายเป็นชุดบทเรียนความรักชุดเดียวของกะเทยหลายคนที่สังคมรู้จัก
ฉันจิบกาแฟอีกรอบก่อนที่กาแฟจะเย็นจนรสชาติเสียไป
และนึกขึ้นมาได้ว่ากาแฟเป็นเครื่องดื่มที่ใครหลายคนโปรดปราน
และคนอีกจำนวนไม่น้อยเกลียด เพราะรสชาติขมของกาแฟ นักดื่มกาแฟชอบกาแฟแตกต่างกันไป
บางคนชอบกาแฟเข้มมาก บางคนชอบกาแฟใส่นม บางคนเลือกดื่มกาแฟเย็น
กาแฟถูกปรุงแต่งรสชาติอย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นอเมริกาโน่ ลาเต้ คาปูชิโน่
มอคค่า เอสเพรสโซ่ และยังมีการปรุงแต่งรสสารพัดให้มีความหวานมันแตกต่างกันออกไป อีกทั้งยังใช้นมหลากชนิดตามความชอบของนักดื่มกาแฟแต่ละคน
ไม่ว่าจะปรุงแต่งรสแบบใด หรือมีกรรมวิธีในการชงกาแฟอย่างไร
รสขมของกาแฟก็ยังเป็นรสชาติที่โดดเด่นของกาแฟในแต่ละแก้ว
ถ้าจะเปรียบความรักของกะเทยคือกาแฟหนึ่งแก้ว รสขมของกาแฟก็ไม่ต่างจากรสขมของความรัก
แต่ความขมของกาแฟไม่ได้ทำให้คนดื่มกาแฟเลิกดื่มเครื่องดื่มประเภทนี้ คนเสพติดกาแฟจึงไม่สนใจรสชาติขม
เพราะในความขมนั้น กาแฟแต่ละแก้วสามารถถูกชงได้อย่างแตกต่างตามฝีมือของคนชง ความรักของกะเทยก็ไม่ได้มีแต่ความขมขื่นเสมอไป
เพราะในบรรดาประสบการณ์ความรักที่ไม่สมหวัง ก็มีเรื่องราวของความสุข ความสนุก
และความหวังของการได้รัก ความรักของกะเทยจึงไม่ได้แข็งทื่อตายตัว
และเต็มไปด้วยความผิดหวังอย่างที่ใครหลายคนคิด
เมื่อการดื่มกาแฟสำหรับฉันคือการเริ่มต้นวันใหม่
โดยมีคาเฟอีนเป็นแรงผลักให้ทำกิจกรรมของแต่ละวัน การได้จิบกาแฟในตอนเช้า
และได้กลิ่นหอมหวนแตะจมูกของกาแฟแต่ละแก้ว ช่วยปลุกสำนึกของฉันให้เตรียมพร้อมรับกับวันใหม่ที่จะมาถึง
ความรักที่ผ่านมาของฉันก็มีส่วนคล้ายกับกาแฟที่ฉันจิบในแต่ละวัน ขมบ้าง หวานบ้าง
แต่ทุกครั้งความรักก็นำมาซึ่งประสบการณ์ที่ทำให้กะเทยในวัยสามสิบเจ็ดรู้ว่ารักไม่ขม
หรือหวานไปตลอด ฉันมักตื่นเต้นกับการมีความรักครั้งใหม่เหมือนการได้จิบกาแฟรสชาติใหม่
และทุกครั้งฉันก็ดื่มกาแฟจนหมดแก้ว
ถ้าจะมีบทเรียนชีวิตที่จะสามารถแบ่งปันกับกะเทยรุ่นน้องได้
ฉันก็แค่อยากบอกพวกเขาว่ากะเทยก็หารักแท้ได้ และจงอย่าเชื่อว่าไม่มีใครรักกะเทยจริง
หากแต่ความรักของเราต้องต่อสู้กับอคติของคนในสังคมที่เชื่อว่าความสัมพันธ์ของคู่รักเพศเดียวกัน
คู่รักกะเทยกับผู้ชาย หรือคู่รักกะเทยกับผู้หญิงเป็นเรื่องผิดปกติ เราคงไม่สามารถเปลี่ยนอคติของคนในสังคมได้เพียงชั่วข้ามคืน
เช่นเดียวกับการที่เราจะบังคับให้คนเกลียดการดื่มกาแฟ มาชอบกาแฟก็คงทำได้ไม่ง่าย
หากแต่การชงกาแฟ และรสชาติที่หลากหลายของกาแฟแต่ละแก้วจะสร้างให้เกิดทางเลือก
ที่จะสามารถทำให้คนไม่ดื่มกาแฟได้ลองชิม และปรับเปลี่ยนรสชาติตามแบบที่ตนชอบ
ฉันเริ่มดื่มกาแฟ และใช้เวลาที่จะเรียนรู้ว่ารสชาติกาแฟแบบใดที่ฉันชอบ
เหมือนที่ฉันใช้เวลาเรียนรู้เรื่องความรักที่มักจะแตกต่างกันไปทุกครั้ง
หากความรักคือคาเฟอีน ฉันจะใช้เวลากับการได้มีรัก
เหมือนการได้นั่งจิบกาแฟแก้วโปรดอย่างช้าๆ เช่นเดียวกับการจิบลาเต้มัคคีอาโต้ที่ตั้งอยู่ตรงหน้าของฉันในตอนนี้
… ฉันยังคงจำหน้าตาของเด็กสาวผิวสีที่เดินผ่านฉันเมื่อตอนเช้าได้เป็นอย่างดี
เธอดูมีความสุขและเต็มไปด้วยรอยยิ้มในวันแสนพิเศษของเธอ รอยยิ้มของเธอไม่ต่างจากรอยยิ้มของฉันในเวลานี้
เพราะเป็นรอยยิ้มจากความสุขของการได้จิบกาแฟแก้วโปรดที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่นของกาแฟผสมนมในสัดส่วนที่ลงตัวในวันธรรมดาอีกวันของฉัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น